Ne Bekliyorum

Yarın oy kullanacağız.
Sonuç ne olur bilmiyorum ama her vatandaş gibi benim de beklentilerim, hayallerim var.
İşte onlardan bazıları:
Nasıl yaşamak istiyorsak öyle yaşayalım.
Kimse giydiğimize, içtiğimize, özelimize karışma hakkını kendinde bulmalısın.
Farklı olanı dışlamaya çalışmaktan vazgeçelim.
Hamasete, demagojiye pirim vermeyelim.
Olaylar ya da kişilerden çok, ilkeler üzerinden konuşalım.
Siyasetçinin ne kadar inandığı ya da ne kadar ibadet ettiği kendisinden başka kimseyi ilgilendirmesin.
Bizi ilgilendiren tüm inançlara karşı ön yargısız ve tarafsız bir tutum sergileyip sergilemediği olsun.
Kahramanlar yaratmaktan, "biri gelsin de bizi kurtarsın" anlayışından vazgeçelim (Kabul edelim böyle insanlar o kadar sık gelmiyor dünyaya).
Hiçbir şey üretmeyip dini ticaret haline getiren cemaatler bizden ve devletten uzak olsun.
Kadının bağımsız bir birey olduğunu fark edelim.
Kadının kimsenin malı mülkü, aidiyet alanı olmadığını artık kabul edelim.
Kadın ve erkeği sosyal hayatta hele ki okul çağında ayırmaya kalkmanın bizi daha ahlaklı yapmayacağını, tam tersine hastalıklı bir toplum yapacağını unutmayalım.
Kendi doğrularımızı mutlak doğrular gibi göstermeye kalkmayalım.
Evrensel hukuk, demokrasi, özgürlük, eşitlik, bilim, üretim, şeffaflık gibi sözcükleri cümle içerisinde daha çok duyalım.
Memleketçilik yapmalıyım hatta mümkünse “memleket nere” lafını ayıp sayalım.
Tüm işleri ehline verelim.
Kanunları, yönetmelikleri ya da kuralları kendimize göre esnetmeye çalışmayalım.
İnsan hayatı ve sağlığı önceliğimiz olsun (Bu madde, odamın yeni manzarası haline gelen inşaatta akrobatik hareketler yapan baretsiz işçilere gelsin).
Yaşayacağımız, çocuklarımıza emanet edeceğimiz, öldükten sonra toprağına karışacağımız başka bir vatanımız yok. Demokrasi; tahammül demek, çok seslilik demek. Bu nedenle güzel ve bu nedenle bu kadar zor.
Daha güzel yarınlara uyanmak dileğiyle...