Şiirin Canına Okuyorsun

Özdemir Asaf

Birkaç yıldır öğrencilerimden bir şiir ezberleyip uygun bir fon müziği eşliğinde, arkadaşları önünde okumalarını istiyorum.
Bunu yaparken birkaç hedefim var tabii: Şiire ilgi duysunlar, ezberlerinde en azından bir şiir olsun, şairlere aşina olsunlar vs.
Ama asıl hedefim onların öz güvenlerini artırmak. Bir topluluğa hitap edebilme noktasında küçük de olsa bir tecrübe kazandırmak. Günlük hayatta pek de kullanmadıkları onlara komik gelen sevgi sözcüklerini şairin ağzından da olsa söyletebilmek.
Konu şiir okuma olunca bir makalede rastladığım Özdemir Asaf'a ait bir anekdotu da anlatmam lazım. 
Olay, televizyonsuz yılların Türkiye'sinden. İşte o yıllarda "Edebiyat Matineleri" pek meşhurmuş. 
O da ne, demeyin efeniim. Şöyle oluyor: Etkinliğin düzenlendiği sinema ya da tiyatro salonunda hayranı olduğunuz şairlerin şiirlerini bizzat kendisinden dinliyorsunuz. Attila İlhan, Behçet Necatigil, Özdemir Asaf ve daha niceleri.
Beklentiyi yükseltmek istemem ama bu anekdot hem komik hem de bir insanın kendisiyle dalga geçebilmesinin ne kadar önemli bir meziyet olduğunu gösteriyor. 
Özdemir Asaf; "r" sesini çıkaramaz, onu hep yumuşak "ğ" gibi telaffuz edermiş.

Bir gün edebiyat matinesinde sahneye çıkar çıkmaz Galatasaray Lisesindeki yıllarına dair bir anısını şöyle aktarmış:
― Lisede edebiyat hocamız İsmail Habib Sevük‘tü. Sınıfta heğkese şiiğ okutuğ, sığa bana gelince, atlayıp yanımdakine geçeğdi. Biğ-iki, bu hep böyle süğegidiyoğ. Biğ gün değste pağmak kaldığdım ve "Hocam sınıfta heğkese şiiğ okutuyoğsunuz. Bana okutmuyoğsunuz. Niçin okutmuyoğsunuz?" dedim.İsmail Habib Hoca, bu soğuma şu cevabı veğdi: Oğlum Özdemiğ, sen şiiğ okumuyoğsun. Şiiğin canını okuyoğsun.
Özdemir Asaf bu anekdotu anlatır anlatmaz, salon kahkahadan kırılmış ki Asaf, kaşla göz arasında şunu da eklemiş:
― Şimdi ben buğada, kendi şiiğleğimin canına okuyacağım.
Özdemir Asaf'tan bu kadar bahsedip de bir şiirini paylaşmazsak olmaz!

Lavinia

Sana gitme demeyeceğim. 
Üşüyorsun ceketimi al. 
Günün en güzel saatleri bunlar. 
Yanımda kal. 

Sana gitme demeyeceğim. 
Gene de sen bilirsin. 
Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim, incinirsin. 

Sana gitme demeyeceğim, 
Ama gitme, Lavinia. 
Adını gizleyeceğim 
Sen de bilme Lavinia

Gelmişken bunları da okuyun

Kimim Ben?

Kadın Olmak

Aşk, İhanet, Cinayet vs.

Ölümsüzlük

Bir Tiryakinin Hezeyanları

Medyum Şair!